• De kortste wijze om deze locatie nog proberen te bereiken:
  • Via de Sluisstraat (Westkapelle) en daar afslaan richting Knokke. Deze wegel zal nabij die laatste uitstulping van de Cantelmolinie overgaan in onverhard.
  • Vanaf daar zal het dan een korte wandeling dienen te worden tot bij het brugje over dit kanaaltje waar deze wegel ook mee eindigt.
  • Daar net voorbij zou de bunker ooit gestaan hebben.
• De lange route, als u zin heeft om wat te wandelen in velden en tussen kanalen
  • Via de Dikkedijk komende vanaf de Burkeldijk kan u onverhard verder trekken tot tegen de Cantelmolinie.
  • Eenmaal daar aangekomen dient u deze naar rechts te volgen.
  • Deze zal een bocht naar rechts maken met een krakkemikkige brug (moet je niet hebben)
  • Iets verder splits de Cantelmolinie op met de de Vuile Vaart. U dient verder te gaan tot een 2e brugje over de Cantelmolinie die daar maar vrij smal wordt.
  • Ga niet over het brugje maar sla naar links af langs het vrij smalle kanaaltje dat daar de Cantelmolinie is geworden. Volg de kouter tot deze enkele honderden meters verder lichtjes afbuigt naar links. daar zal u opnieuw het brugje tegenkomen waar ook ergens ooit de bunker moet gestaan hebben en waar ook de eerste route u naartoe bracht.

• Omdat er van de structuren van de Hollandstellung niet echt een eenduidige nummering bestaat, is het natuurlijk vervelend dat deze die er mogelijks al van bestaan op de duur allen door elkaar worden gebruikt en we op de duur het bos door de bomen van nummeringen niet meer zien staan. Dit zijn alvast de nummeringen die ik ken van deze bunkers:

• Gemeente Knokke Heist, Sectie C, Allicht de percelen 246 (deels) of 247 (deels), deel uitmakend van een grote kouter langs de Cantelmolinie - De bunker is nooit apart gekadastreerd geweest.

• De originele eigenaars van locaties waar Duitse bunkers werden gebouwd, werden niet zoals bij de bouw van Belgische bunkers in het interbellum onteigend. Zij hadden gewoon pech en de Duitse bezetter eigende zich de grond toe en bouwde er op wat hij er wilde opzetten. Men had daar als burger weinig over te klagen en kreeg dus op die manier een In veel gevallen giftig Duits cadeau.
• Na de oorlog werden deze bunkers dan ook automatisch opnieuw eigendom van wie er origineel eigenaar van was voor de opeising gezien zij daar nooit voor onteigend waren.
• Zeer zelden zijn daar na de oorlog van Belgische kant schadevergoedingen voor betaald omdat de aanwezigheid van de structuren soms wel meer dan storend was voor de originele eigenaars of omdat de structuren interessant waren om over te nemen als Belgische bunkers naar de toekomst toe (is zelden gebeurd voor alle duidelijkheid)
• Het stond de eigenaars dan ook, zeker in de beginperiode na WOI, vrij daar mee te doen wat hij wou, al was afbreken zelden een optie omdat daar zeker op die momenten de middelen niet toe bestonden.
• Voor deze bunker niet meer van belang gezien de structuur zeker niet meer bestaat en er ook niets meer te zien is dat op zijn verleden wijst.

• Het betreft een structuur op de voorlinie van de Hollandstellung tussen Stützpunkt Heinrich en Stützpunkt Haubtstrasse.

Functie van de bunker op de linie (link met eventueel andere structuren)

• Allicht een klein manschappenverblijf dat gelijktijdig dus dienst deed als een kleine verschansing in de dijk.
• Deze structuren staken in het algemeen beperkt boven de dijk uit zodat ze een bijkomende verschansing boden.

• Allicht kleine structuur met beperkte schuilruimte.
• Volgens Duitse terminologie allicht een "Unterschlupf für ein Trupp".

Bouwplannen horende bij deze bunker

Omschrijving van het bunkertje:

• Het is alvast een bunker deel uitmakend van het gedeelte van de linie opgetrokken door de Duitse Marine. Voor meer details over de specifiek daarbij toegepaste bouwprincipes, zie deze link.
• Het type schuilstructuur heeft 1 vrij zware betonnen zijde in vijandelijke richting. Ook de dakstructuur is nog vrij dik uitgevoerd. Voor de rest is er enkel een kleine schuilstructuur, geschikt voor een aantal gezeten personen of bv het opbergen van munitie. Dit zijn wat ze gaan bestempelen als Sitzbunker.
• Aan de achterzijde waren er normaal ijzeren luiken om de toegang tot de structuren te kunnen afsluiten.
• Dit impliceert in elk geval dat hij volledig als een monoliet ter plaatste gestorte gewapende betonnen structuur is opgetrokken.
• Aan de buitenzijde ziet men heden van dit type structuren meestal enkel nog de bovenplaat omdat ze heel vaak totaal verdwijnen in de ondergrond door ophogen van het terrein of de dijken door de jaren heen.
• Ook hier is die situatie zo

• Niet meer van toepassing gezien de structuur al lang geleden zal zijn gesloopt.

• Niet meer van toepassing.

• Voorlopig geen gekend.

Foto's van deze bunker

• Voorlopig geen foto's van gekend.

Specifieke bijkomende interessante bronnen:

• Agentschap Onroerend Erfgoed 2017: Hollandstellung - https://inventaris.onroerenderfgoed.be/aanduidingsobjecten/69390
• Agentschap Onroerend Erfgoed 2017: Detailfiche - Geen verdere informatie gekend.
• Voorlopig enkel zijn locatie volgens het hierbij mee getoonde plannetje kunnen localiseren.